Migawki ze starego pokoju Mikołajka

Kochani!

Dziękuję za te ciepłe słowa pod ostatnimi postami :) 

Nasza przeprowadzka nie wiązała się z żadnymi problemami, no może poza przedszkolnymi ;)

Miejsce zamieszkania zmieniliśmy głównie ze względu na dzieci, żeby miały szanse nacieszyć się dzieciństwem wśród najbliższych, a zwłaszcza obecnością dziadków :)

To prawda, że dom to nie tylko ściany czy rzeczy, a najważniejsza jest rodzina, ale nasze warszawskie mieszkanie było moim pierwszym własnym domem, który stworzyłam od podstaw, realizując swoje marzenia. Dlatego nie jest mi łatwo pogodzić się z tym, że wróciliśmy do mieszkania, które należało do teściów, to oni je w większości urządzili, przez co nadal czują, że maja prawo decydować, a co najmniej komentować nasze poczynania remontowe :) Tym razem przyjęliśmy inną strategię niż poprzednio. Bez względu jak długo będziemy tu mieszkać, musimy się tu czuć jak u siebie, więc staramy się zmienić mieszkanie tak, żeby się tak w nim czuć :)

Jak dla mnie największym problemem jest fakt, że Grześ pracuje w Warszawie i przyjeżdża tylko na weekend. To kolejny raz kiedy żyjemy na odległość :) Na razie jest szansa, że będzie mógł niedługo pracować zdalnie, ale co jak będzie musiał zmienić pracę... Mam nadzieję, że jakoś będzie się to powoli układać :) No koniec tych wywodów - czas na zdjęcia ;)

Na zdjęciach widać kilka nowych drobiazgów kupionych między innymi w Tigerze, Rossmannie i Castoramie oraz ten najważniejszy - jego pierwszy prawdziwy duży rower ;)
Gdyby komuś coś wpadło w oko proszę pytać :) O ile skleroza mi na to pozwoli napiszę gdzie to kupiłam ;)

To był ostatni post pokazujący nasze warszawskie mieszkanie - w kolejnym zapraszam już do naszych obecnych czterech kątów :)

Miłego dnia!

Buziaki!

Monika

Łazienka - wersja ostateczna

Kochani!

Nawet nie wiecie jak się cieszę, że jednak do mnie zaglądacie :)

Nie chcę zarzucać Was naszymi życiowymi perypetiami, ale widzę że podjęliśmy właściwą decyzję patrząc na radość dzieci, a głównie Mikołajka z obecności dziadków :)

Dziś chciałam Wam pokazać jedną z moich zaległości - łazienkę. Po ponad roku mieszkania udało się ją wreszcie wykończyć tak jak chcieliśmy. Kupiliśmy parawan nawannowy - dzięki czemu prysznic stał się prawdziwą przyjemnością, bez ryzyka zalewania całej łazienki. No i najważniejszy mój "sukces" - po wielu miesiącach oglądania różnych kinkietów znalazłam ten właściwy :)

Nie będę Was oszukiwać, że nie tęsknie za tą moją łazienką. O aktualnej mogę jedynie powiedzieć, że wmawiam sobie, że płytki mają miętowy kolor ;)

W następnym poście pokażę Wam jeszcze migawki z warszawskiego pokoju Mikusia, a potem już nasz obecny domek :)

Miłego wieczoru!

Buziaki!

Monika

Przeprowadzka

Kochani!

Długo mnie tu nie było. Nie wiem czy wróciłabym, gdyby nie to, że mąż suszy mi głowę o to, że powinnam wrócić do blogowania, bo to jedyna rzecz, którą robiłam dla samej siebie.

Musiałam się oswoić z tym, że teraz znów będę marzyć o białym domku, ale wierzę że marzenia się spełniają i kiedyś znów będę go mieć :) Myślę, że musiałam dojrzeć do powrotu i chyba w końcu to się stało :) Nie wiem też od czego zacząć tyle się wydarzyło w tym czasie. Myślę, że najważniejsza w tym wszystkim była nasza przeprowadzka. Poprzedziły ją godziny, a nawet tygodnie rozmów, w efekcie których wróciliśmy w nasze rodzinne strony. Nie chcę Was zanudzać naszymi rodzinnymi perypetiami, ale trochę muszę :) Ostatni raz w moim warszawskim mieszkanku byłam 29 maja - wychodząc z niego nawet nie przypuszczałam, że już do niego nie wrócę, że nie zobaczę go takim jakie było kiedy w nim mieszkaliśmy. Wszystkie rzeczy spakował i przewiózł Grześ. Za co jestem mu ogromnie wdzięczna, bo mnie byłoby dużo ciężej to robić. Na razie w mieszkaniu w ciągu tygodnia przebywa Grześ z lokatorem, a od jakiegoś czasu mieszkanie zostało wystawione na sprzedaż. Raz chcę żeby się sprzedało jak najszybciej, a po chwili zaczynam łapać się na myśleniu, że najlepiej żeby się nikt nie znalazł :) Do tej pory nie mogę się pogodzić z tym, że zostawiłam tam swój pierwszy prawdziwy dom. O tym, w którym obecnie mieszkamy na pewno nie mogę powiedzieć, że jest mój, choć formalnie jak najbardziej nim jest. Żeby za dużo nie myśleć i choć trochę poczuć się jak u siebie rzuciłam się w wir remontowania. Chociaż remont to za dużo powiedziane, bo głównie było to malowanie ścian ;) Wstawiliśmy nasze meble, dokupiliśmy kilka nowych i zaczęło to jakoś wyglądać. Najbardziej brakuje mi mojej białej kuchni - tutaj nie mogłam jej przewieźć, a ta która tu jest no cóż.... biała na pewno nie jest ;) Postaram się jak najszybciej pokazać Wam jak teraz mieszkamy. A tak poza tym Mikuś jest wreszcie szczęśliwym przedszkolakiem - chociaż od dwóch tygodni chorującym ;)  Ma cudownego pana przedszkolanka - tak, tak Pana :) Moje dziecko biegnie do przedszkola z radością i za nic nie chce do domu wrócić ;) Gabrysia rośnie jak na drożdżach i niedługo będzie mieć już 10 miesięcy. Jest roześmianym i bardzo gadatliwym brzdącem, zapatrzonym w starszego brata - nie wiem czy to dobrze ;) Za to od kilku dni próbuje stawiać pierwsze kroki :) Strach się bać chodzenia w wykonaniu Gabi, bo jest bardzo ruchliwa i szybka ;) Z racji tego, że w ciągu tygodnia jestem z dziećmi sama nie mam zbyt wiele wolnego czasu. Ciągle jest na etapie urządzania i remontowania. Dobrze chociaż, że skończyłam robić przetwory, bo na tym też spędziłam sporo czasu ;) W tym roku doszły jeszcze mrożonki, bo zostałam szczęśliwą posiadaczką ogromnej zamrażarki ;) 

Na dziś koniec, bo i tak wyszło bardzo dużo czytania, za co Was z góry przepraszam.

W następnym poście pokażę Wam jeszcze nasz poprzedni domek, bo wiszą nade mną zaległości.

Nie wiem czy tu jeszcze ktoś zagląda, ale jeśli tak to jestem Wam bardzo wdzięczna za czekania na mój powrót.

Buziaki!

Monika

Wiosenny przedpokój

Kochani dziękuję Wam za to, że nadal do mnie zaglądacie, chociaż mnie tu za wiele ostatnio nie ma. 

Przynajmniej z Waszymi blogami jestem w miarę na bieżąco, bo u siebie to mam mega zaległości :)

Już niemal tydzień chorujemy a od soboty i ja dołączyłam do grona szczęśliwców obdarowanych wirusem ;) Jakbym bez tego miała za mało atrakcji przy dwójce chorych dzieci ;)

Jak tylko uda mi się znaleźć jakąś chwilkę staram się popracować w naszym M - zawsze mam milion powodów żeby tylko coś przestawić, przesunąć lub zmienić kolor :) I tak któregoś dnia w przedpokoju zawitał fiolet, a wszystko przez pewien obraz...

Urzekła mnie rama i te piękne bzy - nie mogłam go sobie odmówić ;)

Jakiś czas temu dokupiliśmy półki i zawiesiliśmy je nad wieszakiem, bo już nie mogłam patrzeć na narzędzia Grzesia i inne szpargały w roli stałej dekoracji. Tak przynajmniej ich nie widać :)

Dla zainteresowanych nowości kupiłam:

• obrazek z bzami - Castorama
• poduszka - Real
• wazoniki - Tiger
• zegar - Ikea
• napis  HOME - Lidl

Musimy się szybko wyleczyć, bo chrzciny Gabi już w najbliższą niedzielę :)

Miłego dnia!

Buziaki!

Monika

Pojawiam się i znikam...

Witajcie Kochani!

 Znów znikłam na dłuższy czas i jedyne co mam na swoje usprawiedliwienie to brak czasu na siedzenie przed komputerem. Dni mi mijają mi właściwie tak samo, a w dodatku doba jest za krótka i brakuje mi kilku godzin na sen ;) Przed nami podjęcie bardzo ważnej dla naszej rodziny decyzji. Wszystko wskazuje na to, że szykują się duże zmiany w naszym życiu, z którymi będziemy musieli się zmierzyć, ale o tym przy innej okazji. Podczas mojej nieobecności nie próżnowałam ;) Wprowadziłam kilka zmian w naszym M, ale najwięcej czasu poświęcam pewnemu zwariowanemu pomysłowi ;) Któregoś dnia wymyśliłam, że odnowię sypialnie mojej mamie. Po drodze jest kilka okazji w ramach których chce zrealizować projekt jako prezent dla niej. Teraz intensywnie szukam sprzymierzeńców do wprowadzenia w życie mojego planu, żeby mama zobaczyła pokój dopiero po metamorfozie, a wcześniej o niczym się nie dowiedziała, więc knuję i kombinuję ;) Kolory już wybrałam, właściwie wszystkie dodatki już mam, muszę jeszcze popracować nad meblami, bo z aktualnych mebli w pokoju nic nie zostaje. Plan ambitny, zwłaszcza, że chciałabym go zrealizować jako niespodziankę dla mamy. A skąd taki zwariowany pomysł? Wydaje mi się, że mama tego potrzebuje, jakiejś pozytywnej zmiany w swoim otoczeniu. Od ponad dwóch lat właściwie sama zajmuje się moim tatą, który po wylewie jest częściowo sparaliżowany, przez co wymaga opieki przez całą dobę. Dlatego chciałabym dać jej coś, co będzie tylko jej, co będzie jej oazą, gdzie będzie mogła odpocząć. Mam nadzieję, że z pomocą kilku równie zwariowanych osób uda się nam to dla niej zrobić :) Na razie musiałam przerzucić się na inny równie absorbujący temat - chrzciny Gabrysi :) Matka szukała lokalu i znalazła - dom teściów, bo tylko tam zmieszczą się nasi goście ;) Ceny nas przerażały, a menu odstraszało, więc zapadła decyzja, że znów przyjęcie zrobimy sami :) To kolejny powód mojej nieobecności blogowej, ponieważ od dłuższego czasu bytuję głównie na wsi, a tu jak na razie nie mam internetu, więc korzystam, a raczej okazjonalnie pasożytuję na rodzinie ;) To się rozpisałam ;)
Czas pokazać co porabiałam w tym czasie w naszym M :)
Aranżacja kuchennych okien prawie skończona - kupiony z myślą o balkonie regalik na kwiatki idealnie wpasował się w klimat mojej kuchni. Ciągle dumam nad tym co zawiesić na tych dwóch relingach, więc poczekam aż spadnie na mnie jakaś cudowna myśl twórcza ;)

Uprzedzając ewentualne pytania:

 regalik na kwiatki - Lidl

  zasłonki w kratkę - Ikea

Mój mini ogródek przynajmniej wiosną prezentuje się ślicznie - później wszystko zjedzą ślimaki, więc na kwiatki nie mam szans ;)

P.S. Proszę udawać, że nie widzicie chwastów :)

Mam nadzieję, że uda mi się pisać posty w miarę regularnie, bo prowadzenia bloga to chyba jedyna rzecz, którą robię tylko dla siebie :) A teraz nawet na to nie mam czasu, bo tyle się dzieje :)
Odpoczywajcie i cieszcie się piękną pogodą!
Miłego weekendu!
Buziaki!
Monika

Wesołych Świąt!

Kochani!

Życzę Wam spokojnych i radosnych Świąt Wielkanocnych,

spędzonych w gronie najbliższych, pełnych ciepła i miłości,

smacznego jajka i mokrego poniedziałku,

a zwłaszcza znalezienia chwili na odpoczynek od codziennych obowiązków.

Przesyłam moc buziaków i uścisków od naszej rodzinki.

Dziękuję za piękne życzenia świąteczne, które otrzymaliśmy od Was.

Monika

Świątecznie

Pogoda płata nam figle - wygląda na to, że pomyliliśmy święta, bo z relacji babć Mikołajka na wsi zima w pełni ;) Wszystkie jesteśmy zapracowane i na brak zajęć w tym przedświątecznym czasie nie możemy narzekać, a mimo to próbujemy jakoś te nasze domy ogarnąć, coś ugotować, upiec - myślę, że każdej z nas należy się za to jakaś nagroda, a przynajmniej solidny buziak ;) Niestety do mycia okien to ja mam strasznego pecha - jak tylko skończę to zaraz zaczyna padać i po mojej pracy nie ma śladu ;) W domu też szybko nie widać efektów sprzątania, bo czysto to jest dosłownie przez chwilę, później wszystko wraca do "normy" :)

A wracając do tytułu posta - tak wyglądają nasze tegoroczne dekoracje świąteczne...

Niebieski zajączek i mini patera z Tigera to moje nowe nabytki :) 

Szkatułka z napisem HOME to jeden z moich kilku nowych "drobiazgów" kupionych w Lidlu.

 Mikołajek nie mógł się doczekać wieszania jajeczek, więc jak tylko dostał stosowny zestaw sam sobie zrobił świąteczną dekorację :) Najchętniej pomagałby nam cały czas - chociaż czasem bardziej nam przeszkadza tą swoją pracowitością ;)

  

 A teraz dumny hodowca i jego "roślinka" - sam zasiał, sam podlewa i dogląda każdego dnia :)

 W kuchni święta na różowo...

Jajeczka i napis kupiłam w Lidlu - a raczej kupił Grześ, bo to on zwykle jedzie na zakupy.

P.S. Woli to niż zostać z dziećmi - zwłaszcza jak nie śpią oboje ;)

Paterę na babeczki dostałam od siostry rok temu i jakoś nie było okazji jej użyć, bo staram się nie piec za dużo ;) Musze przyznać, że w takiej wersji bardzo mi się podoba - szybka i prosta dekoracja, idealna na świąteczny stół.

Z zakupów w Realu wyszłam z dwoma koszyczkami na jajka :) 

W ubiegłym roku nie udało mi się znaleźć pastelowych serwetek - w tym już tak i to bez problemu, po prostu wpadły mi do koszyka i to dosłownie ;) 

P.S. Zakupy z Mikusiem czasem owocują niespodziankami przy kasie lub w domu :)

2 kwietnia to dla nas szczególny dzień - wczoraj minęło 14 lat od kiedy jesteśmy razem :)

Niemal połowę mojego życia mam obok siebie Grzesia :) Przez tyle lat zdążyliśmy się poznać na wylot, chociaż nadal umiemy robić sobie niespodzianki. Z tej okazji mąż upiekł mi ciasto - łączy ono w sobie nasze ulubione smakołyki: mój sernik i jego czekoladowe ;)

Trzymam kciuki za poprawę pogody - chociaż za oknem śnieżyca :)

Buziaki!

Monika