Mój Singer

Za nami bardzo pracowity weekend. Zmęczona jestem jak nie wiem co, ale szczęśliwa, bo udało nam się zrobić tak dużo i co najważniejsze skończyć wszystko, co było pozaczynane :)

Najpierw Wam coś opowiem :) Kiedy miałam 13 lat któregoś dnia tata przywiózł zardzewiałe żelastwo z napisem Singer, który wtedy nic mi nie mówił ;) Z budowy dało się wywnioskować, że kiedyś była to część maszyny do szycia, ale marka była mi zupełnie obca :) Oczywiście tata miał w planach postawić ją w garażu z dorobionym blatem i miała robić za jakiś tam stolik roboczy taaa jasne... Zapomniał, że jego córka starocie uwielbia i cóż po chwili Singer był już mój :) A zaraz potem słyszę: "Po co Ci ten rupieć?" ;) A ja w planach już miałam, że ją oczyszczę z tej tony rdzy, pomaluję i jak mi dorobią blat, to wreszcie będę mieć swoją wymarzoną toaletkę :) Po jakimś czasie rodzicie pogodzili się z moim pomysłem i pomogli zrealizować, kupując stosowne "produkty" :) A tak wyglądał do tej pory...

Dziś będzie dużo historii z życia Moniki, ale uwierzcie mi to potrzebne ;) Z racji tego, że wychowywałam się w dość małym drewnianym domku, bo mieliśmy tylko pokój z kuchnią i maleńki ganeczek, to około 13 roku życia zamieszkałam u dziadków w domu obok :) Tym samym moja młodsza siostra miała więcej przestrzeni dla siebie, a ja prywatności we własnym pokoju :) I właśnie w nim znalazło się miejsce dla mojej toaletki. Babcia po jakimś czasie kupiła mi takie stojące obrotowe lustro i wtedy to już było idealnie :) Kiedy stuknęła mi pełnoletność przeprowadziliśmy się do nowego domu i od tego czasu mój singerowski stoliczek przebywał w okupacji u mamy w salonie - za nic nie chciała mi go oddać argumentując, że będzie mieć pusty kąt :) Udało mi się go odbić dwa tygodnie temu - tylko dlatego, że marudziłam przy każdej okazji, żeby wreszcie kupiła sobie jakąś komodę :)

Ufff... koniec wydarzeń historycznych ;) 

Do zdjęcia załapały się nie mal wszystkie moje weekendowe prace malarskie, a wyglądają tak...

 Segregatory kupiłam w Ikei a skrzyneczki w Castoramie. 

Segregatory wyglądały po zakupie tak...

Wszystko włącznie z blatem zaczęłam olejować, ale efekt mi się nie podobał i po wycieczce do sklepu, paru minutach z papierem ściernym zaczęłam malowanie bejcą w kolorze dębu :) 

Dwa białe ceramiczne ptaszki to mój weekendowy zakup z H&Y - zapłaciłam za nie w sumie 9 zł :)

Przy okazji na zdjęciach widać, że podpięłam firaneczki - Grześ mi zamontował stosowne haczyki i teraz mogę sobie upinać jak tylko mi się umyśli :)

Wreszcie zdjęcia doczekały się moje kocyki - kupione swego czasu w Biedronie. Grześ miał kupić jeden, ale jak "pomacał" to stwierdził, że chce mieć swój, bo taki przyjemny w dotyku :) Że tak powiem nie oponowałam ;)

Może  z czasem na skrzynkach i segregatorach pojawią się jakieś napisy, ale na razie to mnie cieszą takie jakie są :)

Przypominam o trwającym do piątku candy :)

U nas świeci słoneczko, więc idziemy na chwilkę na dwór - zaryzykuję, chociaż od rana widziałam już 4 osoby leżące na chodniku i raczej nie miały tego w planach ;)

Miłego tygodnia!

Buziaki!

Monika