Kuchnia moich marzeń

Dawno mnie tu nie było. Staram się chociaż zaglądać do Was, chociaż na komentarz czasu już nie starcza. Od tygodnia mieszkamy już razem w naszym warszawskim M. Strasznie się z tego cieszę, ale ciągle dużo pracy przed nami, a zwłaszcza zakupów, bo wielu mebli i rzeczy nam brakuje :) Próbuje rozkładać rzeczy i sprzątać, ale przy Mikusiu to co najmniej dwa razy trudniejsze ;).

A dziś chciałam pokazać moją białą kuchnię, a właściwie jej fragment. Tak wyglądał świeżo po sprzątaniu ;) 

Oczywiście dałam radę zapełnić niemal wszystkie szafki, ale po tygodniu już widzę, że niektóre rzeczy muszą zmienić swoje miejsce, na takie bardziej praktyczne i funkcjonalne :) Tak mi się wydaje, że urządzanie właśnie na tym polega, bo dopiero po jakimś czasie można stwierdzić co gdzie pasuje najlepiej :)

Dziś same zdjęcia pustych szafek :) Postaram się niedługo pokazać z zawartością.

Meble kupiliśmy w Ikea. Dębowy jednolity blat o grubości 4 cm okazał się nie lada wyzwaniem dla mojego męża, który wziął sobie za chudego pomocnika do wnoszenia go na 8 piętro, bo oczywiście nie zmieścił się do windy ;) Umęczyli się przy tym strasznie, bo nawet na schodach brakowało miejsca żeby bez problemu wyrobić się z nim na zakrętach :) Przez co od razu wymagał czyszczenia papierem ściernym, bo się poobijał. A powinnam dodać że waży około 80 kg, ale jego wymiary sprawiały, że przy tych wszystkich obrotach i skrętach odczuwalna waga była dużo większa ;)

W kuchni brakuje jeszcze kilku istotnych detali, ale z czasem będziemy je uzupełniać.

Słonecznego tygodnia!

Buziaki!

Monika